Er waren eens twee bloedmooie zusjes die door het leven gingen als Bont en Leer. Door hun innemende schoonheid en hun onuitputtelijke charme werden zij wereldwijd door een ieder geliefd. Jarenlang was er dan ook geen oog voor andere vrouwen. Deze zusjes waren immers de mooisten.Het waren echte fashionista’s en ze werden dan ook gezien als een onlosmakelijk modeduo.En iedereen wilde dan ook bij dit duo in de buurt zijn.  

Tot de maskers van hun volmaakte gezichtjes vielen. Achter die mooie amandelvormige ogen en die perfecte wipneusjes schuilde namelijk een duister geheim: Bont en Leer hadden geen hart. Zij leefden van de harten van onschuldige dieren. De term hartendieven was hen dus op het ranke lijf geschreven.

Het masker van Bont viel als eerste op de grond. Zij was weliswaar mooier dan Leer, maar zij was ook iets minder intelligent dan haar charmante evenbeeld. Bont was dan ook de eerste zus waarvan mensen langzaam afstand namen. Ondanks haar verfijnde schoonheid konden de meeste weldenkende mensen het maar moeilijk verkroppen dat zij zoveel levens nam voor haar schoonheid. Afgezien van wat dertienjarige meisjes zonder eigen identiteit en mannen met een XL-abonnement op de zonnebankstudio, wilden nog maar weinig mensen met haar gezien worden. Haar wereldje werd dan ook steeds kleiner.

Maar Leer? Leer was slim. Geslepen zelfs. Zij wist het zo te spelen dat zij haar perfect gemanicuurde handjes in onschuld waste. Met valse mythen trok ze mensen mee in haar web van leugens. Tot op de dag van vandaag is Leer dan ook nog erg geliefd onder jong en oud. Deze doortrapte schoonheid laat hele volksstammen geloven dat Leer niet speciaal harten steelt, maar alleen harten neemt die er al zijn. Deze dame was zo geliefd dat elke vorm van kritiek richting haar hard weggelachen werd door haar schare fans.

Hoe loopt dit sprookje af?Dat bepalen wij. Wij bepalen de toekomst voor miljarden dieren. Voor ontelbare koeien,honden,katten en geiten is het bovenstaande geen sprookje.

Want de dames Leer en Bont mogen dan niet echt bestaan; over het bestaan van de industrieën met gelijknamige namen bestaat geen enkele twijfel. En deze industrieën varen wel bij de onwetenheid van de dragers en het leed van de miljarden dieren die voor leer opgeofferd worden. De onwetendheid is groot maar er zitten dan ook grote partijen achter deze praktijken. Het is voor hen dan ook zaak om deze praktijken zo goed mogelijk verborgen te houden.

Zonder in gruwelijke details te treden kan ik zeggen dat de productie van zowel bont als leer niet op zijn minst vriendelijk is voor mens, dier of milieu. De mythe dat leer slechts een restproduct is van de vleesindustrie is een foutieve en en erg hardnekkige. Deze vreselijke industrie brengt inderdaad leer met zich mee; dit is echter vaak niet genoeg om in de grote vraag naar leer te voorzien. Het is dan ook daarom dat 70% van de productie van leer afkomstig is uit China en India. Met de beelden van het ‘feest’ Yulin op ons netvlies gebrand weten we wat de moraal ten opzichte van dieren van een groot deel van China is. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat een groot deel van het leer dat afkomstig is uit China hondenleer is. De hondenboerderijen zijn daar berucht.

Maar of het nu om honden of om koeien gaat; de dieren komen daar allemaal op een gruwelijke manier aan hun einde. India staat bekend om haar bijzondere band met de koe. Een koe is daar zelfs heilig verklaard zoals veel mensen weten. Die heiligverklaring geldt alleen voor koeien op straat. Binnen de leerindustrie vergeten ze die heiligverklaring en aanbidden ze een andere god: geld. Dit blijkt wel uit de filmpjes die onder andere gemaakt zijn door top designer Stella Mccartney, werelds grootste dierenrechtenorganisatie PETA en acteur Joaquin Phoenix. En alhoewel deze materialen al jaren als superieur gezien worden is dat allesbehalve terecht. Merken als Matt and Nat, Stella Mccartney en Denise Roobol maken tassen van vegan leer dat niet van echt leer te onderscheiden is.

Met grote opluchting kan ik zeggen dat er heel veel mensen zijn die bewust geen bijdrage willen leveren aan de bontindustrie. Ik ben ervan overtuigd dat diezelfde mensen ook anders tegenover leer zouden staan als het figuurlijke masker waar ik het eerder al over had zou afvallen. Leer is een mooi materiaal waar immens veel verborgen leed aan kleeft.

Laten we er met alle fashionista’s voor zorgen dat leer een uitstervend materiaal wordt. Laten we kijken naar alternatieven zoals vegan leer of katoen. Denk voordat je schoenen aanpast of een nieuwe tas op het oog hebt aan die gemene dames uit dit verhaal. Want zij bestaan nog steeds.

[rev_slider alias=”slider4″][/rev_slider]